سال 74 بود و فصل پاييز، كه در منطقه عمليات والفجر يك در فكه، ميدان مين ها را مى گشتيم تا جاهاى مشكوك را پيدا كنيم. بعد از كانالى كه براى مقابله با حمله بچه ها زده بودند. ميدان مين وسيعى قرار داشت. نزديك كه شديم، با صحنه اى عجيب روبه رو شديم. اول فكر كرديم لباس يا پارچه اى است كه باد آورده، ولى جلوتر كه رفتيم متوجه شديم شهيدى است كه ظاهراً براى عبور نيروها از ميان سيم هاى خاردار، خود را روى آن انداخته است تا بقيه به سلامت بگذارند. بندبند استخوان هاى بدن داخل لباس قرار داشت و در غربتى دوازده ساله روى سيم خاردار دراز كشيده بود. دوازده سال انتظارى كه معبر ميدان مين را هم به ما نشان مى داد. فهميديم كه لشكر عاشورا در اين محدوده عمليات كرده است.